De militair T.G. staat terecht voor de Krijgsraad op verdenking van overtreding van de Wet Verdovende Middelen. Justitie verdenkt hem ervan een postpakket met verdovende middelen te hebben aangeboden bij het postbedrijf Pico. Tijdens de zitting op donderdag ontkende de verdachte betrokkenheid bij het pakket. Hij verklaarde dat hij zijn identiteitskaart maanden geleden is verloren, en dat iemand anders mogelijk van zijn ID gebruik heeft gemaakt. Auditeur-militair Romeo Rampersad betwijfelt echter de verklaring van de verdachte. Volgens hem is er geen aangifte gedaan van het vermeende verlies, noch is er een aanvraag gedaan voor een nieuw identiteitsbewijs. Dit roept volgens Rampersad ernstige vragen op over de geloofwaardigheid van de verdediging en versterkt het vermoeden dat T.G. zelf het pakket heeft gepost. De verdediging, gevoerd door raadsman Arjan Ramlakhan, pleitte voor vrijspraak, stellend dat er onvoldoende bewijs is voor directe betrokkenheid. Desondanks handhaafde de auditeur-militair zijn eis tot veroordeling. De behandeling van de zaak wordt op 15 augustus voortgezet. Dan krijgt de raadsman opnieuw de gelegenheid het woord te voeren.

In een goudwinningsgebied nabij Kriki Negi, district Brokopondo, is gistermiddag een skelet aangetroffen dat vermoedelijk toebehoort aan de wachter van de nederzetting. De ontdekking werd gedaan door enkele Chinese werknemers die polshoogte kwamen nemen nadat ze sinds 18 juni geen contact meer konden krijgen met de man. De wachter beschikte niet over een mobiele telefoon, wat het contact aanzienlijk bemoeilijkte. De Chinese arbeiders gingen op onderzoek uit toen ze met werkzaamheden wilden starten en de man nergens aantroffen. In plaats daarvan vonden zij menselijke resten in de directe omgeving van het kamp. De politie werd direct gealarmeerd en stelde ter plaatse een onderzoek in. De aangetroffen resten verkeren in een vergevorderde staat van ontbinding, waardoor directe identificatie niet mogelijk was. Wel werd kleding gevonden die overeenkomt met wat de vermiste wachter doorgaans droeg. Het stoffelijk overschot is inmiddels overgebracht naar het mortuarium in Paramaribo. Familieleden van de vermiste man zullen vandaag proberen te achterhalen of het inderdaad om hun dierbare gaat, onder meer op basis van de kleding en andere persoonlijke kenmerken. De politie onderzoekt de zaak. Over de doodsoorzaak is vooralsnog niets bekend. Meer informatie wordt verwacht zodra het forensisch onderzoek is afgerond.

De inlichtingendiensten van Nederland en Duitsland hebben gezamenlijk bewijs verzameld van het systematisch gebruik van verboden chemische wapens door Rusland in Oekraïne. Uit een gezamenlijke verklaring, gepubliceerd op vrijdag, blijkt dat verstikkende gassen via drones worden ingezet om Oekraïense soldaten uit loopgraven te verdrijven, waarna ze onder vuur worden genomen. Verontrustende escalatie De Nederlandse minister van Defensie, Ruben Brekelmans, noemt de bevindingen zorgwekkend. “We kunnen bevestigen dat Rusland het gebruik van chemische wapens intensiveert. Het normaliseren en standaardiseren van dit soort inzet is zeer verontrustend,” aldus Brekelmans in gesprek met persbureau Reuters. Hij pleit voor strengere sancties tegen Moskou. De Duitse inlichtingendienst BND bevestigt de informatie, die volgens beide landen afkomstig is uit onafhankelijke observaties. Eerder beschuldigden de Verenigde Staten Rusland al van het gebruik van chloropikrine, een verboden gas dat voor het eerst werd ingezet tijdens de Eerste Wereldoorlog. Oekraïne heeft sinds het begin van de oorlog duizenden incidenten gemeld waarbij chemische middelen zouden zijn ingezet. In strijd met internationaal recht Het gebruik van chemische wapens is een overtreding van het Chemisch Wapenverdrag, dat wordt gecontroleerd door de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW) in Den Haag. Tot op heden heeft de OPCW echter geen officieel onderzoek ingesteld, omdat hiervoor eerst een formeel verzoek van lidstaten nodig is. Rusland ontkent categorisch het gebruik van verboden middelen en beschuldigt Oekraïne van soortgelijke daden, wat door Kiev als propaganda van de hand wordt gewezen. Volgens Brekelmans zijn er inmiddels minstens drie dodelijke slachtoffers gevallen door chemische aanvallen, en hebben meer dan 2.500 Oekraïense militairen zich gemeld met symptomen van chemisch letsel. Georganiseerd en doelgericht Het hoofd van de Nederlandse militaire inlichtingendienst MIVD, Peter Reesink, spreekt van bewijs voor een grootschalig Russisch programma voor chemische oorlogsvoering. “Er is sprake van duidelijke instructies aan troepen, wetenschappelijk onderzoek en grootschalige productie van chemische middelen. De inzet is niet willekeurig, maar georganiseerd en systematisch,” aldus Reesink. De middelen worden onder meer verspreid via drones met gasflesjes of zogenoemde ‘peertjes’. Internationale druk en sancties Nederland overweegt, samen met de Europese Commissie, extra sancties tegen Russische personen en entiteiten die betrokken zijn bij de productie of inzet van chemische wapens. Brekelmans roept daarnaast op om Rusland te weren uit internationale organisaties, zoals de uitvoeringsraad van de OPCW. “Als we deze praktijken niet blootleggen en bestraffen, zullen ze zich uitbreiden en mogelijk navolging krijgen,” waarschuwde hij.

De Amerikaanse ambassade in Paramaribo vierde donderdag met grandeur de 249e Onafhankelijkheidsdag van de Verenigde Staten. De feestelijke receptie trok een groot aantal genodigden, waaronder president Chandrikapersad Santokhi en de aankomend president Jennifer Geerlings-Simons. Tijdens de bijeenkomst werd de langdurige en hechte band tussen de VS en Suriname krachtig onderstreept. Gedeelde waarden centraal Ambassadeur Robert Faucher benadrukte in zijn toespraak de diepe historische en maatschappelijke verbondenheid tussen beide landen. Hij verwees naar de gedeelde geschiedenis, waaronder het slavernijverleden, en sprak over de gemeenschappelijke waarden zoals vrijheid, democratie, gelijke kansen, mensenrechten en de strijd tegen georganiseerde misdaad. “De viering van de onafhankelijkheid is niet enkel een moment van reflectie op het verleden, maar ook een gelegenheid om de vriendschap met Suriname te vieren,” aldus Faucher. “Vrijheid, gelijke rechten en het nastreven van geluk zijn waarden die onze naties verbinden.” Ook aankomend president Simons bracht een toost uit op de vriendschap en samenwerking tussen beide landen. Waardering van Surinaamse zijde President Santokhi sprak zijn dank en waardering uit voor de bijdrage van de Verenigde Staten aan wereldwijde vrede, veiligheid en democratische principes. Hij herinnerde eraan dat de VS in 1975 een van de eerste landen was die de onafhankelijkheid van Suriname erkende, en sindsdien een stabiele en betrouwbare partner is gebleven. “Vrijheid en democratie zijn universele waarden die wij niet alleen delen met de Verenigde Staten, maar met de gehele wereld. Suriname blijft zich inzetten voor deze idealen, nationaal en internationaal,” aldus Santokhi. Hij sloot af met een boodschap aan het Amerikaanse volk: “Moge de waarden die ons verbinden blijven voortbestaan en onze samenwerking verder verdiepen. Een vreugdevolle Onafhankelijkheidsdag toegewenst aan het volk van de Verenigde Staten.”

Met de verkiezing van Jennifer Geerlings-Simons tot president schrijft Suriname geschiedenis. Voor het eerst zal een vrouw het hoogste ambt in het land bekleden. Maar wat betekent dit werkelijk? Is het louter een historisch moment of het begin van een bredere maatschappelijke en politieke verandering? Starnieuws sprak met zes prominente vrouwen uit politiek, wetenschap en het maatschappelijk middenveld over deze mijlpaal: Sharda Ganga, Carla Bakboord, Karin Refos, Roseline Daan, Diana Pokie en Monique Essed-Fernandes. Meer dan symboliek: democratie in actie Voor Sharda Ganga, directeur van Stichting Projekta, is de betekenis van deze verkiezing glashelder. “We doorbreken het idee dat alleen mannen recht hebben op macht. Iedereen moet president kunnen worden. Dat is een overwinning voor democratie en gelijkheid.” Carla Bakboord, voorzitter van Women’s Rights Watch, benadrukt het belang van zichtbaarheid. “Meisjes én jongens krijgen nu het signaal dat vrouwen elke positie kunnen bekleden. Dit breekt met diepgewortelde ideeën die generaties hebben bepaald.” Voor Karin Refos, pleitbezorger voor gendergelijkheid, is dit vooral een kantelpunt in hoe we naar rolmodellen kijken. “Het is belangrijk dat kinderen opgroeien met het beeld dat leiderschap niet gebonden is aan geslacht.” Leiderschap vraagt kwaliteit, geen excuses Toch waarschuwen de vrouwen voor het terugbrengen van deze benoeming tot enkel haar vrouw-zijn. Roseline Daan (NPS) is daar duidelijk over: “We moeten geen symbolisch leiderschap willen. De president moet voldoen aan de hoogste eisen van integriteit, visie en daadkracht.” Ook Ganga nuanceert: “Simons hoeft niet te bewijzen dat vrouwen beter zijn. Ze moet beter zijn dan haar voorgangers. Niet als vrouw, maar als leider.” Diana Pokie (NPS) vult aan: “Leiderschap gaat om kwaliteit. Man of vrouw maakt daarin geen verschil. Beoordeling moet gebaseerd zijn op competentie.” Vrouwelijk perspectief in beleid Toch erkennen de geïnterviewden dat vrouwelijk leiderschap vaak gepaard gaat met andere prioriteiten. Monique Essed-Fernandes, voormalig politica en presidentskandidaat in 2010, zegt: “Vrouwelijke leiders tonen vaak meer empathie, zonder zakelijke scherpte te verliezen.” Refos voegt toe: “Vrouwen richten zich vaker op thema’s als gezin, onderwijs, armoede en volksgezondheid – onderwerpen die bijdragen aan echte stabiliteit.” Bakboord noemt dit ‘besturen met hart én hoofd’: “Vrouwen zijn gewend om te laveren tussen zorgtaken, werk en beperkte middelen. Die ervaring maakt hen tot sterke verbinders en planners.” De kracht én last van de eerste De eerste vrouw aan de top draagt een zware last. “De grootste valkuil is dat ze probeert te regeren zoals haar mannelijke voorgangers, of zelfs strenger – denk aan Thatcher,” zegt Ganga. “Tegelijkertijd ligt de lat voor vrouwen vaak oneerlijk hoog. Wat bij mannen door de vingers wordt gezien, wordt bij vrouwen uitvergroot.” Pokie herkent dit. “Vrouwen moeten zich vaak dubbel bewijzen. Toch schuilt daarin ook hun kracht: ze zijn vastberaden, gedisciplineerd en voorbereid.” Refos wijst op onderzoek dat aantoont dat landen met vrouwelijke leiders gemiddeld minder corruptie kennen. “Dat zegt veel over de relatie tussen vrouwelijk leiderschap en bestuurlijke integriteit.” Simons als leider Over de geschiktheid van Simons bestaat onder de geïnterviewden geen twijfel. Pokie noemt haar “een toonbeeld van eenvoud” en prijst haar rol als voormalig voorzitter van De Nationale Assemblee: “Ze heeft gewerkt aan versterking van het parlement en levert zichtbaar resultaat.” Refos ziet in haar een nuchtere leider met ervaring. Daan vult aan: “Wat Suriname nu nodig heeft, is iemand die verbindt, gezag uitstraalt en boven de partijen kan staan.” Inhoudelijke hervorming nodig Toch is het werk nog lang niet af. Essed-Fernandes wijst op de trage uitvoering van het CEDAW-verdrag, dat gelijkheid tussen mannen en vrouwen moet garanderen. “De ongelijkheid is structureel. Daar ligt een verantwoordelijkheid voor deze president.” Bakboord hoopt op meer aandacht voor vaak onderbelichte thema’s. “Zorg, onderwijs en mensenrechten zijn geen ‘vrouwenzaken’, maar de kern van een gezonde samenleving.” Ganga sluit af: “Goed leiderschap draait om visie, karakter, luisteren, koers houden en corruptie bestrijden. Dat heeft niets met je geslacht te maken, maar alles met je hoofd en je hart.” Een keerpunt? De verkiezing van Jennifer Geerlings-Simons is onmiskenbaar historisch, maar vormt ook een lakmoesproef voor Suriname. Zijn we als samenleving bereid haar werkelijk als leider te zien – ongeacht haar geslacht? “Veel mensen zien vrouwen nog vooral als moeder,” zegt Bakboord. “Maar een moeder is ook een beschermer, leider en beslisser. Als Simons dat weet te combineren met bestuurlijke daadkracht, dan kan haar presidentschap een keerpunt worden.” Wat zij ermee doet, is aan haar. Wat het land ermee doet, is aan ons allemaal

In een bijzondere ceremonie in de Congreshal zijn donderdag 169 bloeddonoren onderscheiden voor hun uitzonderlijke bijdrage aan de Surinaamse gezondheidszorg. President Chan Santokhi reikte hen een medaille uit in één van de rangen van de Ere-orde van de Gele Ster, de hoogste staatsorde van Suriname. De gedecoreerden hebben tussen de 30 en 100 keer bloed afgestaan. Onder hen ontvingen 75 personen de onderscheiding in de rang van Ridder, 44 in de rang van Officier, en 50 in de rang van Commandeur. Medemenselijkheid in actie President Santokhi noemde het doneren van bloed “een daad van solidariteit en vertrouwen” en prees de donoren voor hun inzet. “Zij die bloed afstaan, erkennen het levensbelang van een ander, scharen zich solidair daarachter en vervullen de rol van hulpverlener door het geven van hun kostbaar bloed,” sprak hij tijdens zijn toespraak. Volgens het staatshoofd symboliseert bloeddonatie de ware essentie van medemenselijkheid en levert het een onmisbare bijdrage aan het redden van levens. Hulde aan de Nationale Bloedbank De president sprak ook zijn waardering uit voor de Stichting Nationale Bloedbank van het Surinaamse Rode Kruis (SRK), die al 85 jaar actief is in het land. “U levert als stichting een onschatbare bijdrage aan het redden en behouden van mensenlevens. Dat is zeer te waarderen van onze landgenoten en mag als voorbeeld dienen voor andere naties,” aldus Santokhi. Oproep aan jongeren Tegelijkertijd benadrukte de president dat er een blijvende behoefte is aan bloeddonoren en vrijwilligers. Niet alleen om bloed te geven, maar ook om zich in te zetten voor het werk en de missie van de bloedbank. In dit verband deed hij een oproep aan met name jongeren om zich aan te melden en actief bij te dragen. De onderscheiding en waardering onderstrepen het belang van vrijwillige bloeddonatie in Suriname en het vitale werk dat daaruit voortvloeit, aldus de Communicatiedienst Suriname (CDS).

Archeologen in Peru hebben een spectaculaire ontdekking gedaan: de ruïnes van een meer dan 3.500 jaar oude stad, vermoedelijk een belangrijk handelsknooppunt tussen de kust, de Andes en het Amazonegebied. De oude nederzetting, Peñico genaamd, werd gebouwd tussen 1800 en 1500 voor Christus en ligt op zo’n 600 meter hoogte in de noordelijke provincie Barranca. Na acht jaar intensief onderzoek en opgravingen hebben wetenschappers inmiddels 18 structuren geïdentificeerd, waaronder ceremoniële tempels, wooncomplexen en een markant plein met reliëfs. Een centraal cirkelvormig bouwwerk op een terras domineert het terrein, omringd door restanten van gebouwen opgetrokken uit steen en leem. Opvallend is de vondst van afbeeldingen van pututus – trompetten gemaakt van zeeschelpen – die waarschijnlijk werden gebruikt om over grote afstanden te communiceren. Verder werden ook kleibeeldjes van mensen en dieren, rituele voorwerpen en sieraden van kralen en schelpen blootgelegd. Strategisch kruispunt Volgens Ruth Shady, de gerenommeerde archeologe die ook betrokken was bij de ontdekking van Caral, wijst alles erop dat Peñico een strategisch gelegen centrum was voor uitwisseling tussen verschillende regio’s. “De stad ontstond waarschijnlijk na de val van de Caral-beschaving en zette vele culturele en economische tradities voort,” verklaarde Shady tijdens een presentatie. De Caral-beschaving, die zo’n 5.000 jaar geleden opbloeide en als de oudste van het Amerikaanse continent wordt beschouwd, ontwikkelde zich volledig geïsoleerd maar kende een indrukwekkend niveau van organisatie, architectuur en handel. Shady ziet in Peñico een mogelijke erfgenaam van deze vroege hoogcultuur. Ook archeoloog Marco Machacuay van het Peruaanse Ministerie van Cultuur bevestigt het belang van de ontdekking. “Peñico toont aan dat de culturele dynamiek in de regio na Caral niet instortte, maar juist evolueerde,” aldus Machacuay. Cultureel erfgoed groeit Met beroemde archeologische sites als Machu Picchu en de mysterieuze Nazcalijnen behoort Peru tot de wereldtop van historische vindplaatsen. De ontdekking van Peñico voegt een nieuw hoofdstuk toe aan dit rijke erfgoed en benadrukt de rol van het land als bakermat van vroeg-Amerikaanse beschavingen. Wetenschappers hopen dat verder onderzoek meer inzicht zal geven in de sociale, religieuze en economische structuur van deze mysterieuze stad in het hart van het oude Peru.

De voorzitter van de Bond Personeel bij Brandweer Suriname (BPBS), Joel Panka, kijkt met eennuchtere blik naar de komst van de nieuwe regering. In gesprek met Suriname Herald geeft hijaan weinig verwachtingen te koesteren zolang er geen duidelijkheid is over de verdere invullingvan het kabinet. Panka stelt dat eerdere onderhandelingen met de vorige regering slechts beperkte resultatenhebben opgeleverd. “Er zijn enkele kleine verschuivingen gerealiseerd, zoals belastingtechnischeverlichting op overwerk en eenmalige uitkeringen. Maar het structurele loonbeleid blijftonbesproken. Dat moet opnieuw op tafel komen.” De vakbondsleider wijst erop dat het aanstaande vertrek van de vorige ministers en het naderenvan de verkiezingen mede oorzaak waren van de vertraging in het overleg. “We wachten nu opde benoeming van de nieuwe minister van Justitie en Politie. Pas dan kunnen we het proceshervatten en op basis van de beschikbare begrotingsruimte onze rechtspositie versterken.” Toch houdt Panka de verwachtingen bewust laag. “Alleen omdat er een nieuwe regeringaantreedt, betekent dat niet dat er opeens nieuwe fondsen beschikbaar zijn. We weten hoe ditverhaal verloopt: er zullen bekende antwoorden volgen, zonder tastbare oplossingen. Dat isinmiddels een cliché geworden.” BPBS wil zich daarom goed voorbereiden en komt met duidelijke eisen aan tafel. “We moetenons huiswerk af hebben. Het is zaak om realistisch te blijven en te onderhandelen op basis vanfeiten en financiële haalbaarheid,” aldus Panka. Met een gezonde dosis scepsis sluit hij af: “Ik sta met beide benen op de grond. Verwachtingenzonder onderbouwd budget zijn zinloos.”  

Na een ware marathonsessie heeft het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden met een minimalemeerderheid ingestemd met een omstreden belasting- en uitgavenwet, door president DonaldTrump triomfantelijk bestempeld als de Big Beautiful Bill. De stemming eindigde op het scherpstvan de snede: 218 stemmen vóór, 214 tegen. Opvallend was dat twee Republikeinen tegen departijlijn in stemden. Ook de Senaat had eerder al zijn fiat gegeven, zij het met een 50-50 patstelling. Dedoorslaggevende stem kwam van vicepresident J.D. Vance, die daarmee het pad naar het Huiseffende. Het wetsvoorstel geldt als een van de meest ingrijpende begrotingspakketten sindsTrumps herverkiezing. Fiscale verschuivingen met grote gevolgenDe wet voorziet in forse belastingverlagingen, met name voor de hoogste inkomens, verhoogdedefensie-uitgaven en meer middelen voor grensbewaking. Daar tegenover staan ingrijpendebezuinigingen op publieke voorzieningen zoals gezondheidszorg, milieubeheer en socialeprogramma’s. Diverse voorzieningen worden gekort of zelfs geheel afgeschaft. Interne verdeeldheid en intensieve lobbyBinnen de Republikeinse gelederen was sprake van aanzienlijke verdeeldheid, vooral over hetvoortzetten van belastingvoordelen voor de rijkste Amerikanen. Om de wet erdoor te krijgen,zette het Witte Huis een intensief lobbytraject op, inclusief persoonlijke ontmoetingen en zelfsgolfafspraken met kritische senatoren. Uiteindelijk bleek zelfs die lobby onvoldoende om een meerderheid in de Senaat te verzekeren.Het kwam aan op de stem van vicepresident Vance, die als voorzitter van de Senaat de doorslaggaf. Verzet en maatschappelijke onrustHet wetsvoorstel is onderwerp van felle kritiek. Uit een peiling van Fox News blijkt dat 59% vande Amerikanen tegen is. Economen waarschuwen voor een stijging van de staatsschuld met naarschatting $3,3 biljoen. Vooral de verminderde sociale voorzieningen roepen zorgen op over deimpact op lagere inkomensgroepen. Democratisch leider Hakeem Jeffries voerde tijdens het debat symbolisch verzet: hij sprak bijnanegen uur onafgebroken in een poging om de wet tegen te houden. Hij betitelde het wetsvoorstelspottend als de Big Ugly Bill, een woordspeling op Trumps bijnaam voor de wet. Ceremoniële ondertekening op 4 juliPresident Trump heeft aangekondigd het wetsvoorstel op 4 juli te ondertekenen, tijdens eenfeestelijke ceremonie op het Zuidelijk Grasveld van het Witte Huis, symbolisch opOnafhankelijkheidsdag. “Een historische overwinning voor het Amerikaanse volk,” aldusTrump. Critici vrezen echter dat de wet vooral een zege is voor de vermogenden, terwijl brede lagen vande samenleving de rekening gepresenteerd krijgen.

Minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AW en J) heeft opmaandag 30 juni 2025 overleg gevoerd met ILO-consultant Francisco Caparros over deuitvoering van de nationale routekaart voor de hervorming van de openbare arbeidsvoorzieningin Suriname (PES 2025-2028). Het gesprek vond plaats in het kader van de modernisering van de afdeling Directe Bemiddeling,die een centrale rol speelt in het koppelen van werkzoekenden aan werkgevers, met name in departiculiere sector. Caparros deelde inzichten en concrete aanbevelingen op basis van eerdereconsultaties met stakeholders uit de arbeidssector. Toekomstbestendige arbeidsvoorzieningMinister Mac Andrew benadrukte dat de modernisering van de openbare arbeidsbemiddelingessentieel is voor het realiseren van ‘Decent Work’ in Suriname. Volgens hem is het noodzakelijkdat het aanbod van arbeidskrachten beter aansluit op de behoeften van werkgevers. In dat kaderwerkt het ministerie aan de uitbreiding van gerichte beroepsopleidingen via haartrainingsinstituten. “De afdeling Directe Bemiddeling is van strategisch belang. We moeten werkzoekenden betervoorbereiden en begeleiden richting duurzame banen,” aldus Mac Andrew. Versterking communicatie en dienstverleningDe minister sprak zijn steun uit voor het voorstel van Caparros om een interactief platform enklankbord op te zetten, waardoor de communicatie tussen werkgevers en werkzoekenden wordtversterkt. Ook wordt er gewerkt aan een efficiënter registratiesysteem en capaciteitsversterkingvan het personeel. Caparros onderstreepte dat een toekomstgerichte arbeidsbemiddelingsdienst vraagt omvernieuwde programma’s, digitale systemen en goed getrainde medewerkers. Regionale kansen en samenwerkingTijdens het overleg werd ook gesproken over mogelijkheden voor Surinamers op de Caricom-arbeidsmarkt. Een versterkte openbare arbeidsvoorziening moet hen helpen deze kansen effectiefte benutten. Naomi Esajas-Friperson, onderdirecteur Arbeidsmarkt, en Bryan Creebsburg, hoofdArbeidsbemiddeling, onderstreepten het belang van een efficiënte en toegankelijkedienstverlening. Beiden spraken hun vertrouwen uit in de verdere implementatie van deroutekaart, met ondersteuning van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO). Een stap vooruitHet ministerie ziet de samenwerking met de ILO als een belangrijke stap naar een meerdynamische en inclusieve arbeidsmarkt. “Met deze roadmap zetten we een koers uit naarstructurele verbeteringen, zodat iedereen in Suriname betere kansen krijgt op passend werk,”aldus minister Mac Andrew.