Het Hooggerechtshof van Argentinië heeft dinsdag definitief de veroordeling wegens corruptie bevestigd van voormalig president Cristina Fernández de Kirchner. De uitspraak, die een gevangenisstraf van zes jaar en uitsluiting van publieke ambten inhoudt, markeert een belangrijk kantelpunt in de Argentijnse politiek. De beslissing heeft verstrekkende gevolgen voor zowel de Peronistische oppositie als de zittende regering van president Javier Milei.
De zaak draait om de frauduleuze toewijzing van overheidsopdrachten aan bevriende ondernemers tijdens Kirchners presidentschap tussen 2007 en 2015. Hoewel zij vanwege haar leeftijd (72) mogelijk voor huisarrest in aanmerking komt – een beslissing hierover wordt binnen vijf werkdagen verwacht – is haar politieke loopbaan voor het moment ernstig beknot.
Politieke impact en onzeker toekomstbeeld
De veroordeling betekent dat Kirchner zich niet kandidaat kan stellen voor de tussentijdse verkiezingen in oktober, waarin zij mikte op een parlementszetel in de provincie Buenos Aires, traditioneel een Peronistisch bolwerk. Toch blijft ze een invloedrijke figuur binnen de beweging. Met een trouwe achterban van circa 30 procent behoudt ze politieke relevantie, vooral als symbool voor linkse kiezers. Volgens bronnen uit haar omgeving blijft ze daarom politiek actief in haar thuisbasis San José.
Peronisme tussen vernieuwing en verdeeldheid
Binnen de Peronistische beweging leidt de uitspraak tot verdeeldheid. Enerzijds vrezen critici dat Kirchners voortdurende aanwezigheid vernieuwing in de weg staat, met name voor figuren als Buenos Aires-gouverneur Axel Kicillof. Anderzijds biedt haar uitsluiting volgens politicoloog Andrés Malamud juist ruimte voor een frisse koers en herpositionering van de partij.
Strategisch voordeel voor Milei, maar geen garantie op stabiliteit
Voor president Milei komt de uitspraak op een strategisch gunstig moment. De uitsluiting van Kirchner leidt de aandacht af van de economische uitdagingen waar zijn regering mee worstelt. “De veroordeling van Cristina verschaft de regering een onverwacht campagnevoordeel; het economische beleid verdwijnt even uit beeld,” aldus een ingewijde.
Desondanks blijft de politieke toekomst onzeker. Mocht Milei er niet in slagen om de economische situatie te verbeteren, dan zou een gematigde Peronist zoals Kicillof weleens een sterk tegengewicht kunnen vormen. In Buenos Aires blijven de peilingen spannend, met een nek-aan-nekrace tussen Milei’s partij La Libertad Avanza en de Peronistische oppositie.
Een overtuigende verkiezingswinst voor de regeringspartij zou de machtsbalans in het Congres niet volledig veranderen, maar wel voldoende zijn om geplande hervormingen en privatiseringen soepeler door te voeren.