De 21-jarige Joel G. is door de rechter veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden
zonder voorwaardelijke invrijheidstelling, vanwege zijn aandeel in een gewelddadige aanval in
de omgeving van het parlementsgebouw (De Nationale Assemblee). Het slachtoffer, de 26-jarige
A.D., liep ernstige letsels op, waaronder het verlies van meerdere tanden en diepe verwondingen
aan zijn gezicht.
Het incident ontstond nadat A.D. een geldbedrag overhandigde aan een bekende bij het DNA-
gebouw. Kort daarna werd hij geconfronteerd met beledigende opmerkingen van een groep van
ongeveer twaalf mannen, waaronder de opmerking: “we gi boeler moni.” A.D. gaf een
mondelinge reactie, waarna de situatie snel uit de hand liep. Hij probeerde te vluchten, maar
werd ingehaald en mishandeld door meerdere personen, onder wie Joel G.
Getuigenverklaringen meldden dat Joel stenen naar A.D. zou hebben gegooid, waardoor deze ten
val kwam. Vervolgens werd het slachtoffer herhaaldelijk geslagen door de groep. De
verwondingen waren van dien aard dat medische behandeling door een kaakchirurg noodzakelijk
was.
Joel G. ontkende tijdens de zitting fysieke betrokkenheid bij de mishandeling. Hij gaf toe dat hij
aanwezig was, maar hield vol zich slechts verbaal te hebben uitgelaten. Toch wezen meerdere
ooggetuigen hem aan als actieve deelnemer aan het geweld, waarbij ten minste één getuige hem
beschreef als iemand die met vuisten op A.D. insloeg.
De aanleiding voor het geweld zou volgens Joel te maken hebben gehad met het feit dat A.D.
geld gaf aan een travestiet, wat hem en zijn groep niet zinde. De rechter reageerde hier scherp op
en maakte duidelijk dat iemands seksuele geaardheid of genderexpressie op geen enkele manier
geweld rechtvaardigt. “Het is niet uw plaats om te oordelen over de keuzes van anderen, laat
staan daarop agressie te baseren,” aldus de rechter.
Bij het vaststellen van de strafmaat hield de rechtbank rekening met de zwaarte van het geweld,
de blijvende lichamelijke schade bij het slachtoffer en de verklaringen van meerdere getuigen.
Joel toonde tijdens zijn slotwoord berouw en uitte frustratie dat hij als enige moest boeten,
ondanks de groepsaanval.
Hij beloofde zijn leven te beteren en zich voortaan verre te houden van crimineel gedrag. Na het
vonnis werd hij terstond overgebracht naar het cellenhuis.