De Nationale Democratische Partij (NDP) kampt met interne problemen die een negatieve invloed hebben op de partij. Sinds het overlijden van de charismatische leider Desi Delano Bouterse is de partij in verval geraakt. Veel aanhangers, ook wel Boutisten genoemd, keerden de partij de rug toe na zijn dood. De strijd om het voorzitterschap die daarop volgde, leidde tot nog meer verlies van leden.
De verkiezing van Jennifer Geerlings-Simons tot nieuwe voorzitter bracht geen rust. De samenstelling van het bestuur zorgde voor nieuwe onenigheid en strijd, wat leidde tot het uittreden van nog meer leden. Er werd zelfs overwogen om een nieuwe partij op te richten.
Pogingen om de partij te verenigen mislukten. Binnen de NDP ontstond onenigheid over de rol van hindoestanen, wat leidde tot spanningen met Ashwin Adhin. Hoewel er een cosmetische oplossing werd gevonden en men samen optrad tijdens kennismakingsbezoeken en propaganda, was het voor iedereen duidelijk dat de eenheid “gemaakt” was.
De kandidaatstelling bracht opnieuw onrust. Leden waren ontevreden over hun plaats op de lijst of het feit dat ze helemaal niet waren opgenomen. Dit leidde tot het vertrek van nog meer aanhangers, waaronder volgelingen van Romano Meriba en Pakkitow, die beiden niet op de lijst stonden.
De interne strubbelingen en het verlies van Desi Bouterse hebben de NDP enorm verzwakt. Bovendien is de slechte trackrecord van de partij nog vers in het geheugen van veel kiezers. De huidige voorzitter Jennifer Geerlings-Simons en Andre Misiekaba, die eerder de partij verliet maar nu terug is, worden ervan verdacht hun positie te willen gebruiken om te profiteren van de gas- en oliesector.
De NDP heeft veel aanhang verloren door interne strijd, racisme en een gebrek aan vertrouwen vanwege hun eerdere beleid. Met hetzelfde team dat verantwoordelijk was voor fraude, vriendjespolitiek, onverantwoord leningenbeleid, mensenrechtenschendingen en economische instabiliteit, verwachten velen geen positieve verandering.
Marie Karijoredjo