Tijdens de viering van de Dag der Marrons op 10 oktober heeft het traditioneel gezag van de Marrons drie belangrijke wensen kenbaar gemaakt: een naamswijziging van Stoelmanseiland, erkenning van grondenrechten voor Marrons en Inheemsen, en de oprichting van een Marron Cultureel Centrum in Paramaribo.
Kapitein Johannes Niavai sprak namens het traditioneel gezag en noemde het pijnlijk dat Stoelmanseiland nog altijd is vernoemd naar Philip Samuel Stoelman, de bevelhebber van de Redi Musu, die jacht maakte op gevluchte tot slaaf gemaakten. “Vernoem het liever naar Boni of Boston Bendt,” stelde hij. Bendt, die vanuit Jamaica naar Suriname werd gedeporteerd, sloot zich aan bij de Marrons en speelde een belangrijke rol bij de totstandkoming van de vredesverdragen tussen het koloniaal bestuur en de Marrons in 1760 en 1762.
Niavai drong er verder bij de regering op aan om eindelijk de grondenrechten van Marrons en Inheemsen te erkennen en de internationale uitspraken hierover uit te voeren. “Het kan niet zo zijn dat we de Inheemsen uitnodigen voor officiële bijeenkomsten, maar als het over hun rechten gaat, ze de laatsten zijn. We vechten ook voor hun rechten, we doen het samen,” benadrukte hij.
Daarnaast pleitte hij voor een eigen Marron Cultureel Centrum in Paramaribo, vergelijkbaar met Sana Budaya voor de Javaanse gemeenschap en het Lalla Rookh-gebouw voor de Hindoestaanse gemeenschap. “Combé is geen centrum. We willen een plek voor bewustwording, educatie en informatie. Marronjongeren missen nu die ruimte,” aldus Niavai.
Tijdens de plechtigheid op het Plein van 10 Oktober 1760 werden plengoffers gebracht en kransen gelegd ter herdenking van het eerste vredesverdrag tussen het Nederlandse koloniaal bestuur en de gevluchte tot slaaf gemaakten. President Jennifer Simons en vicepresident Gregory Rusland onthulden daarbij een plakkaat met de tekst: “Vrede gesloten met de Marrons achter Auca Dorp Bongodoti tussen het koloniaal bestuur en de weggelopen slaven. Nationale vrije dag. Vrijheid is een recht.”