De 28-jarige Bhoomi Chauhan, studente bedrijfskunde uit Gujarat, ontsnapte op miraculeuze wijze aan de dood toen ze haar Air India-vlucht naar Londen miste. Kort na het opstijgen vanaf de luchthaven in Ahmedabad stortte het toestel neer in een dichtbevolkte woonwijk. Van de 242 inzittenden overleefde slechts één passagier het ongeluk.
Chauhan bevond zich op weg naar de luchthaven, een rit van ongeveer 200 kilometer, toen ze in het drukke stadsverkeer van Ahmedabad vast kwam te staan. Ze arriveerde tien minuten na het sluiten van de gate en werd door het grondpersoneel geweigerd. “Ik was boos en gefrustreerd,” vertelt ze aan de BBC. “Ik smeekte of ik nog aan boord mocht, maar het was te laat.”
Nog geen uur later kreeg ze, terwijl ze met een reisagent sprak over mogelijke terugbetaling van haar ticket, het schokkende telefoontje: het vliegtuig was neergestort. “Het voelde alsof mijn hart stilstond. Dit is een wonder,” zegt Chauhan. Ze stond geregistreerd als passagier op stoel 36G.
Enige overlevende: Britse zakenman
Van de 230 passagiers en 12 bemanningsleden overleefde slechts één persoon de ramp: de 40-jarige Britse zakenman Vishwash Ramesh. Hij ligt zwaargewond in het ziekenhuis, maar is buiten levensgevaar. Premier Narendra Modi bracht inmiddels een bezoek aan het ziekenhuis.
De autoriteiten zijn nog bezig met het bergen van lichamen in de getroffen woonwijk. Het is nog niet duidelijk hoeveel slachtoffers op de grond zijn gevallen.
Oorzaak nog onbekend
De oorzaak van de crash is vooralsnog onbekend. De enige overlevende verklaarde kort na het opstijgen een hard, onnatuurlijk geluid te hebben gehoord, gevolgd door heftige turbulentie. De zwarte doos van het toestel is inmiddels geborgen. Onderzoekers hopen snel duidelijkheid te krijgen over wat zich precies heeft afgespeeld in de cockpit van de fatale vlucht.
Voor Bhoomi Chauhan, die uit pure frustratie bijna het vliegveld verliet in tranen, is het leven plots een kostbaar geschenk geworden. “Ik weet niet waarom ik nog leef,” zegt ze. “Maar ik weet wel dat ik nooit meer hetzelfde naar het leven zal kijken.”