Hilkia Lobman heeft met haar aangrijpende theaterproductie Nakomertje niet alleen een artistiek
hoogstandje afgeleverd, maar ook de vinger gelegd op urgente maatschappelijke thema’s die
wereldwijd toenemend aandacht vragen. De voorstelling, die angst, depressie en andere mentale
gezondheidsproblemen bespreekbaar maakt, sluit naadloos aan bij de alarmerende voorspelling
van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat psychische aandoeningen tegen 2030 de
grootste doodsoorzaak zullen vormen.
Persoonlijk én maatschappelijk statement
In een interview met Suriname Herald liet Lobman weten dat Nakomertje voor haar niet enkeeen artistieke uitdaging was, maar ook een persoonlijk traject van genezing en bewustmaking.
De emotionele reacties uit het publiek gaven blijk van hoe sterk de voorstelling resoneerde. “Ik
ben kata miljoen procent tevreden,” aldus Lobman, die na een afwezigheid van zes jaar haar
terugkeer op het podium markeerde met een indrukwekkend persoonlijk verhaal.
Thema’s van zelfliefde, verlies en wedergeboorte
De voorstelling wist op een unieke manier ernst en luchtigheid te combineren. Lobman
behandelde gevoelige thema’s als zelfliefde, verdriet, bedrog, liefde, gezinsrelaties en zelfs
reïncarnatie, met zowel humor als empathie. Dit deed ze in samenwerking met schrijver Dirkje
Houtman, regisseur Titus Muizelaar en componist Sanne Landvreugd, die hielpen deze lagen tot
leven te brengen op het toneel.
Empathie en bewustwording als rode draad
Met Nakomertje heeft Lobman een krachtig pleidooi gehouden voor meer vriendelijkheid, begrip
en openheid binnen de samenleving. Haar boodschap werd bijzonder goed ontvangen door
professionals binnen de geestelijke gezondheidszorg, die het initiatief toejuichten als een welkom
platform voor vaak verzwegen thema’s. Haar kwetsbare inkijk in haar eigen strijd versterkte de
oproep tot empathie en onderlinge steun.
Een indrukwekkende ovatie en nieuwe perspectieven
De voorstelling werd afgesloten met een staande ovatie, een duidelijke erkenning van Lobman’s
artistieke en persoonlijke moed. Ze sprak haar diepe dank uit aan haar publiek, de medische
hulpverleners die haar bijstonden, en iedereen die bijdroeg aan het tot stand komen van deze
productie. Nakomertje betekende voor Lobman niet alleen een mijlpaal in haar carrière, maar
ook een belangrijke stap in het maatschappelijk gesprek rond geestelijke gezondheid.
“Ik voel me sterker dan ooit. Dit was niet zomaar een voorstelling, dit was mijn verhaal, en dat
mocht eindelijk verteld worden,” aldus Lobman. Met Nakomertje heeft ze niet alleen zichzelf
herontdekt, maar ook vele harten geraakt – en dat maakt haar klaar voor een veelbelovende
toekomst in het theater.