Op woensdag 12 maart vierde Orlando Gerrerdus Veldhuizen zijn 100ste verjaardag, omringd door zijn familie, in een sfeer van rust en stilte. Geboren op 12 maart 1925 in Paramaribo als tweede kind van Alice Margaret Heilbron en Teunis Gerrerdus Veldhuizen, heeft hij een rijk en gevarieerd leven geleid.
Een jeugd in Paramaribo
Veldhuizen groeide op aan de hoek van de Oude- en Nieuwe Charlesburg en bracht zijn jeugd door aan de Keizerstraat en Wagenwegstraat. Zijn vader overleed toen hij slechts anderhalf jaar oud was, waardoor hij hem nooit heeft gekend. Na zijn lagere schooltijd aan de Themenschool, zette hij zijn technische opleiding voort in de Verenigde Staten, waar hij in 1958 zijn diploma in Auto Mechanics & Diesel behaalde.
Een carrière in de scheepvaart
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte Veldhuizen in de scheepvaart en voer met het schip Hermes naar verschillende landen, waaronder Colombia, Panama, Ecuador, de Stille Oceaan en Chili. Ondanks de gevaren van de oorlog, waarbij veel schepen weigerden te varen, bouwde hij een indrukwekkende carrière op in de scheepvaart van 1942 tot 1958.
Bijdragen aan de gemeenschap
Naast zijn werk in de scheepvaart, is Veldhuizen een belangrijk lid van de Surinaamse gemeenschap. Hij richtte het jeugdteam Transvaal op en speelde een sleutelrol in de oprichting van Oema Soso, het eerste jeugdteam dat werd getraind op verzoek van zijn dochter Sandra Veldhuizen en haar buurmeisje Jeane Lo Sam Sjoe. Deze meisjes mobiliseerden hun medeleerlingen van de Hendrikschool om zich bij het team aan te sluiten.
Passie voor hengelen en terugkeer naar Suriname
Veldhuizen had een grote passie voor hengelen, wat een belangrijke rol speelde in zijn leven. Hoewel hij de mogelijkheid had om in de Verenigde Staten te blijven dankzij zijn greencard, besloot hij in 1953 definitief terug te keren naar Suriname. Hier bouwde hij zijn leven verder op, ondanks dat hij zijn technische opleiding niet kon benutten. Hij werkte bij verschillende bedrijven zoals Hanen, De Vries, Bruynzeel en uiteindelijk bij de Melk Centrale Paramaribo, waar hij tot aan zijn pensioen als stafmedewerker werkte.
Een levenslange partner
In 1948 ontmoette hij zijn levenspartner L. Sookhlall. Na enkele jaren van ontmoetingen en gesprekken slaagde hij erin haar te overtuigen dat hij geen getrouwde man was, ondanks de verwarring die ontstaan was door zijn frequente gezelschap van zijn nichtje. In 1953 traden zij in het huwelijk en bleven zij samen tot het overlijden van Sookhlall in 2021. Het paar was 74 jaar samen en kreeg vijf kinderen, waarvan één zoon helaas is overleden.
Een boodschap voor de toekomst
Veldhuizen woont sinds 1953 aan de Costerstraat nummer 107 in Paramaribo. Als zijn belangrijkste boodschap voor de volgende generaties, roept hij op tot de prioriteit van scholing, respect voor ouderen, het vermijden van ruzies en het doen van goed. Ook pleit hij voor verbeteringen aan de infrastructuur van zijn omgeving.
Eerbetoon en dankbaarheid
Tot slot is hij dankbaar voor zijn lange leven en is zich ervan bewust dat hij de laatste nog levende vertegenwoordiger is van de derde generatie Nederlandse kolonisten (boeroes) in Suriname. De adjunct districtsecretaris, Chanice Blackson, overhandigde hem een enveloppe en een verjaardagscertificaat ter gelegenheid van zijn bijzondere mijlpaal.